-
Review One Piece trading card game (TCG)
One Piece trading card game - TCG
Inleiding
In mijn puberjaren speelde ik wekelijks de trading card game (TCG) Magic the Gathering ®. Avond aan avond bracht ik door aan tafel en speelden we het kaartspel. Ik verzamelde de kaarten en wilde een zo’n sterk mogelijk deck om mijn tegenstanders te verslaan.
Bij de introductie van de trading cardgame One Piece bekroop me hetzelfde gevoel van toen en mijn nieuwsgierigheid zorgde ervoor dat ik twee dozen (starter decks) kocht en ik met een vriend het spel ging spelen.
One Piece is een manga-reeks welke nu te zien is als serie op Netflix. Het is een fantasierijk verhaal over een jongen, Monkey D Luffy, die de allergrootste piraat wil worden.
In de startersdoos zit een mooie verzameling kaarten van één clan waarmee je direct het spel kan gaan spelen. Eén leader-kaart waarop de levenspunten staan, 39 karakterkaarten en 10 DON!-kaarten. Op elke kaart staat rechtsonder in de hoek of het een veelvoorkomende (common) kaart is of zeldzame (rare) kaart. Daarnaast hebben ze 1 boosterpack toegevoegd met 12 kaarten. Het openen is extra spannend. Je weet nooit wat je krijgt. Misschien wel een heel zeldzame kaart!
Doel van het spel
One Piece TCG is een tweepersoons kaartspel waarbij je de levenspunten van je tegenstander, welk zijn aangegeven op je Leader, naar 0 gaat brengen. In onze dozen hadden de leiders een verschillende hoeveelheid levenspunten. De leider van mijn tegenstander startte met vijf levenspunten. Mijn leider Yamato kende vier levenspunten. Er lagen dus vier kaarten gedekt in mijn speelveld. Telkens als ik een leven kwijtraakte, nam ik een kaart van de gedekte kaarten op handen.
Een eerste potje
Gelijktijdig opende we de twee dozen starterdecks: Marchall D. Teach (ST27) en Yamato (ST28). Geen van ons beide kende de regels, de kaarten en de krachten van de kaarten of hoe deze zich met elkaar verhielden. We wisten dus helemaal niks. Ter voorbereiding keken we op YouTube een filmpje.
Het duurde even voordat we gingen spelen. De kaarten zijn zo ontzettend mooi, zo gaaf getekend en ingekleurd, dat het kijken naar en het verzamelen van alleen al de moeite waard is.
In de doos zit een overzichtskaart met aan de ene kant de volgorde van elke spelbeurt uitgelegd, ondersteunt met plaatjes. Aan de ander kant staat het speelveld; hoe zet je een potje op. Hoewel het spel in het Engels is, is het opzetten van het spel en de volgorde waarin je de acties gaat uitvoeren eenvoudig.
Acties
1. Refresh fase: Alle gebruikte kaarten (rested cards) uit je vorige beurt worden recht gedraaid en kunnen deze beurt op nieuw gebruikt worden.
2. Draw fase: je pakt een nieuwe kaart van je stapel.
3. Draai 2 DON!-kaarten en leg die in de Cost Area aan gegeven op de overzichtskaart. Met de DON!! kaarten kun je karakterkaarten neerleggen (‘betalen’) en/of kaarten sterker maken in je eigen beurt.
4. Hoofdfase:
a. Speel een kaart uit je hand door DON!-kaarten te activeren – gewoon draaien – evenveel als de waarde die rechtsboven op de kaart staat. Of,
b. Leg een DON!-kaart op een gespeelde kaart / leider om hem tijdens het aanvallen met 1000 punten te versterken. Of,
c. Gebruik het effect zoals aangegeven op een kaart. Of,
d. Val aan. Je kunt enkel een gebruikte (rested) kaart van je tegenstander aanvallen of de leider. De leider kan niet worden aangevallen door de leider. En deze acties mag je zo vaak als je wil en door elkaar uitvoeren.
Het eerste potje speelden we zonder enig idee, onderzoekend, lerend en in overleg. We stelde ons zelf en elkaar veel vragen en keken regelmatig terug op de overzichtskaart. Wat betekent het Engels op de kaart?, Wat bedoelen ze met de tekst? Daarvoor moesten we wel enkele potjes spelen. Maar samen kwamen we er goed uit en soms stelden we een vraag aan Google. Ons eerste potje duurde dus langer dan het vijfde potje.
Het vijfde potje
Verspreid over twee dagen speelden we vijf potjes. Het spel werd steeds eenvoudiger en het spelen ging steeds sneller. De basis stond en we kregen er ook meer plezier in. Toch ontdekte we telkens weer iets nieuws. Nieuwe combinaties en effecten. Maar ook regels die we verkeerd speelden in eerdere potjes die we nu herstelden. Omdat we het spel onder de knie kregen gingen we ook meer nadenken over strategie en het gebruik van effecten die we eerder niet gebruikten.
Want wanneer val je aan? Aanvallen betekent namelijk dat je active kaart rested wordt en in de volgende beurt kan worden aangevallen en K.O gaat. Wanneer gebruik je DON!! kaarten om een karakter uit je hand te spelen of wanneer gebruik je het om je actieve karakterkaarten sterker te maken. Sterke kaarten geven je de kans om een Leader aan te vallen maar maken je in de verdediging zwakker. De counter effecten en de trigger effecten die we eerder niet gebruikten werden plotseling effectief voor zowel de verdediging als de aanval. Het werd serieus een leuk spel.
Samenvatting
Evenals bij Magic heeft One Piece een aanloopperiode nodig. Een periode waarbij je het spel onder de knie krijgt en steeds meer ontdekt en uitprobeert. Maar als je het dan eenmaal kent is het een heel leuke trading card game in een super thema. Het nodigt uit om beter te worden, nieuwe pakjes te kopen in de hoop een beter speeldeck te krijgen.
Ik ben bevooroordeeld over dit soort spellen. Het is een beetje nerdy en ik hou er van. Het heeft als grote voordeel dat je nooit uitgespeeld bent en telkens je eigen spel kan veranderen en aanpassen. Met een nieuw pakje, een boosterpack, heb je direct nieuwe mogelijkheden en kansen om de tegenstander te verrassen. Het zijn korte potjes waardoor je er snel nog eentje wil spelen. Al met al een goed geslaagd spel dat ik zeker nog vaker zal gaan spelen.
Tenslotte een opmerking over het publiek. Want dat hadden we tijdens het spelen op het terras meer dan ooit. Die waren echt gezellig. Er kwamen voornamelijk ouderen kijken en vroegen geïnteresseerd naar het spel. “Het ziet er wel ingewikkeld uit”, “maar mooie plaatjes” . Voor alles is er een eerste keer. En dat is inderdaad niet makkelijk.
Verkrijgbaar in onze winkel: www.spelletjekopen.nl
zoekterm One Piece.
Inleiding
In mijn puberjaren speelde ik wekelijks de trading card game (TCG) Magic the Gathering ®. Avond aan avond bracht ik door aan tafel en speelden we het kaartspel. Ik verzamelde de kaarten en wilde een zo’n sterk mogelijk deck om mijn tegenstanders te verslaan.
Bij de introductie van de trading cardgame One Piece bekroop me hetzelfde gevoel van toen en mijn nieuwsgierigheid zorgde ervoor dat ik twee dozen (starter decks) kocht en ik met een vriend het spel ging spelen.
One Piece is een manga-reeks welke nu te zien is als serie op Netflix. Het is een fantasierijk verhaal over een jongen, Monkey D Luffy, die de allergrootste piraat wil worden.
In de startersdoos zit een mooie verzameling kaarten van één clan waarmee je direct het spel kan gaan spelen. Eén leader-kaart waarop de levenspunten staan, 39 karakterkaarten en 10 DON!-kaarten. Op elke kaart staat rechtsonder in de hoek of het een veelvoorkomende (common) kaart is of zeldzame (rare) kaart. Daarnaast hebben ze 1 boosterpack toegevoegd met 12 kaarten. Het openen is extra spannend. Je weet nooit wat je krijgt. Misschien wel een heel zeldzame kaart!
Doel van het spel
One Piece TCG is een tweepersoons kaartspel waarbij je de levenspunten van je tegenstander, welk zijn aangegeven op je Leader, naar 0 gaat brengen. In onze dozen hadden de leiders een verschillende hoeveelheid levenspunten. De leider van mijn tegenstander startte met vijf levenspunten. Mijn leider Yamato kende vier levenspunten. Er lagen dus vier kaarten gedekt in mijn speelveld. Telkens als ik een leven kwijtraakte, nam ik een kaart van de gedekte kaarten op handen.
Een eerste potje
Gelijktijdig opende we de twee dozen starterdecks: Marchall D. Teach (ST27) en Yamato (ST28). Geen van ons beide kende de regels, de kaarten en de krachten van de kaarten of hoe deze zich met elkaar verhielden. We wisten dus helemaal niks. Ter voorbereiding keken we op YouTube een filmpje.
Het duurde even voordat we gingen spelen. De kaarten zijn zo ontzettend mooi, zo gaaf getekend en ingekleurd, dat het kijken naar en het verzamelen van alleen al de moeite waard is.
In de doos zit een overzichtskaart met aan de ene kant de volgorde van elke spelbeurt uitgelegd, ondersteunt met plaatjes. Aan de ander kant staat het speelveld; hoe zet je een potje op. Hoewel het spel in het Engels is, is het opzetten van het spel en de volgorde waarin je de acties gaat uitvoeren eenvoudig.
Acties
1. Refresh fase: Alle gebruikte kaarten (rested cards) uit je vorige beurt worden recht gedraaid en kunnen deze beurt op nieuw gebruikt worden.
2. Draw fase: je pakt een nieuwe kaart van je stapel.
3. Draai 2 DON!-kaarten en leg die in de Cost Area aan gegeven op de overzichtskaart. Met de DON!! kaarten kun je karakterkaarten neerleggen (‘betalen’) en/of kaarten sterker maken in je eigen beurt.
4. Hoofdfase:
a. Speel een kaart uit je hand door DON!-kaarten te activeren – gewoon draaien – evenveel als de waarde die rechtsboven op de kaart staat. Of,
b. Leg een DON!-kaart op een gespeelde kaart / leider om hem tijdens het aanvallen met 1000 punten te versterken. Of,
c. Gebruik het effect zoals aangegeven op een kaart. Of,
d. Val aan. Je kunt enkel een gebruikte (rested) kaart van je tegenstander aanvallen of de leider. De leider kan niet worden aangevallen door de leider. En deze acties mag je zo vaak als je wil en door elkaar uitvoeren.
Het eerste potje speelden we zonder enig idee, onderzoekend, lerend en in overleg. We stelde ons zelf en elkaar veel vragen en keken regelmatig terug op de overzichtskaart. Wat betekent het Engels op de kaart?, Wat bedoelen ze met de tekst? Daarvoor moesten we wel enkele potjes spelen. Maar samen kwamen we er goed uit en soms stelden we een vraag aan Google. Ons eerste potje duurde dus langer dan het vijfde potje.
Het vijfde potje
Verspreid over twee dagen speelden we vijf potjes. Het spel werd steeds eenvoudiger en het spelen ging steeds sneller. De basis stond en we kregen er ook meer plezier in. Toch ontdekte we telkens weer iets nieuws. Nieuwe combinaties en effecten. Maar ook regels die we verkeerd speelden in eerdere potjes die we nu herstelden. Omdat we het spel onder de knie kregen gingen we ook meer nadenken over strategie en het gebruik van effecten die we eerder niet gebruikten.
Want wanneer val je aan? Aanvallen betekent namelijk dat je active kaart rested wordt en in de volgende beurt kan worden aangevallen en K.O gaat. Wanneer gebruik je DON!! kaarten om een karakter uit je hand te spelen of wanneer gebruik je het om je actieve karakterkaarten sterker te maken. Sterke kaarten geven je de kans om een Leader aan te vallen maar maken je in de verdediging zwakker. De counter effecten en de trigger effecten die we eerder niet gebruikten werden plotseling effectief voor zowel de verdediging als de aanval. Het werd serieus een leuk spel.
Samenvatting
Evenals bij Magic heeft One Piece een aanloopperiode nodig. Een periode waarbij je het spel onder de knie krijgt en steeds meer ontdekt en uitprobeert. Maar als je het dan eenmaal kent is het een heel leuke trading card game in een super thema. Het nodigt uit om beter te worden, nieuwe pakjes te kopen in de hoop een beter speeldeck te krijgen.
Ik ben bevooroordeeld over dit soort spellen. Het is een beetje nerdy en ik hou er van. Het heeft als grote voordeel dat je nooit uitgespeeld bent en telkens je eigen spel kan veranderen en aanpassen. Met een nieuw pakje, een boosterpack, heb je direct nieuwe mogelijkheden en kansen om de tegenstander te verrassen. Het zijn korte potjes waardoor je er snel nog eentje wil spelen. Al met al een goed geslaagd spel dat ik zeker nog vaker zal gaan spelen.
Tenslotte een opmerking over het publiek. Want dat hadden we tijdens het spelen op het terras meer dan ooit. Die waren echt gezellig. Er kwamen voornamelijk ouderen kijken en vroegen geïnteresseerd naar het spel. “Het ziet er wel ingewikkeld uit”, “maar mooie plaatjes” . Voor alles is er een eerste keer. En dat is inderdaad niet makkelijk.
Verkrijgbaar in onze winkel: www.spelletjekopen.nl
zoekterm One Piece.
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.